این راه بیراهه
این کوچه از روز ازل بن بست بود ،
این راه بیراهه
ولی چشمی که بینا و دهانی را
که گویا بود
بربستند و با خود این
گمان کردند
ایام خوشی و سروری
بسیار می پاید
اگرچه هم چو زالو
با مکیدن های خون مردمان باشد
به فرجامی که می بینی
به سرگردانی و بدبختی ما و
گرانجانی این اوباش، پایان را
همه دنیای اوهام حقیرانه
به سر آمد مر ایشان را
و اینک ما و این گندیده لاشی را
که باید سوخت اندر کورۀ تاریخ
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد